"คาวตอง" ผักพื้นบ้านอีกชนิดหนึ่งที่มีถิ่นกำเนินทางภาคเหนือของไทย แถบจังหวัดเชียงใหม่ ปัจจุบันไม่ค่อยนิยมนำมาประกอบอาหารเท่าใดนัก แต่มักนำมารับประทานเป็นยาสมุนไพรกันอย่างแพรหลาย
ลักษณะของคาวตอง เป็นพืชล้มลุก มีกลิ่นคาว ลำต้นใต้ดินเป็นปล้องสั้นๆ สีนวล ตามข้อมีราก
ออกโดยรอบลำต้นที่อยู่เหนือดิน ชอดอกออกตามยอดหรือซอกใบใกล้ยอด ช่อดอกแต่ละดอกไม่มีก้านดอก ไม่มีกลีบดอก มีเฉพาะเกสรเพศผู้ 3 อัน อับเรณูสีเหลือง ดอกจะออกมากในเดือนพฤษภาคมถึงสิงหาคม
การปลูกต้นคาวตอง เป็นพืชที่ขยายพันธุ์ได้ง่ายโดยวิธีการปักชำ ชอบร่มเงาและที่ที่มีความชื้นสูง
สามารถเจริญเติบโตได้ในดินชนิดต่างๆ ตั้งแต่ดินร่วนที่อุดมสมบูรณ์จนถึงดินทรายที่มีปริมาณธาตุอาหารบางชนิดค่อนข้างต่ำ ทั้งสามารถเจริญเติบโตได้ในสภาพน้ำท่วมขัง นิยมปลูกใกล้แหล่งน้ำที่มีความชื้นสูงและเป็นบริเวณที่ได้รับแสงแดดไม่มากนักหรือได้รับแสงไม่ตลอดทั้งวัน
ประโยชน์ทางด้านโภชนาการ ใช้บรรเทาอาการของโรคริดสีดวงทวาร ขับปัสสาวะ แก้อาการอักเสบ แก้ลดพิษ ใบ ใช้แก้บิด นอกจากใช้ใบเป็นพืชสมุนไพรแล้ว ยังนำมาใช้ต้มกับปลาหรือไข่เป็ดจะช่วยดับกลิ่นคาวได้เป็นอย่างดี
ประโยชน์ทางการสมุนไพร ผักคาวตองใช้เป็นส่วนประกอบในตำรายารักษามะเร็งมากมาย ทั้งมะเร็งทางเดินอาหาร มะะเร็งทางเดินหายใจ รวมไปถึงเนื้องอกในรังไข่ มะเร็งปากมดลูก มะเร็งเต้านม มะเร็งปอด มีสรรพคุณในการกำจัดความร้อนและสารพิษ เพิ่มการไหลเวียนของโลหิต และใช้รักษามะเร็งหลอดอาหาร ยับยั้งและทำลายเซลล์มะเร็งรวมถึงเพิ่มภูมิต้านทานให้กับร่างกาย
